Розніца паміж тэрмічнай дэфармацыяй і тэмпературай размякчэння па Вікара

Тэмпература размякчэння па шкале Віка адносіцца да інжынерных пластмас, агульных пластмас і іншых палімерных узораў у вадкім цепланосбіце пры пэўнай нагрузцы і пэўнай тэмпературы, калі іголка ўціскаецца ў глыбіню 1 мм і тэмпература складае 1 мм.

Тэмпература размякчэння па Віка выкарыстоўваецца для кантролю якасці палімераў і ў якасці індыкатара для вызначэння тэрмічных уласцівасцей новых гатункаў. Яна не адлюстроўвае тэмпературу, пры якой выкарыстоўваецца матэрыял.

Англійская тэмпература прагіну цеплавога зрушэння (HDT) — гэта параметр, які прызначаны для выражэння залежнасці паміж паглынаннем цяпла і прагібам вымяранага аб'екта.

Тэмпература цеплавой дэфармацыі вымяраецца па тэмпературы, зафіксаванай пры зададзеных зменных нагрузкі і формы.

Тэмпература размякчэння: тэмпература, пры якой рэчыва размякчаецца.

У асноўным адносіцца да тэмпературы, пры якой аморфны палімер пачынае размякчаць.

Гэта звязана не толькі са структурай палімера, але і з яго малекулярнай масай.

Існуе мноства метадаў вызначэння.

Вынікі розных метадаў вызначэння часта супярэчлівыя.

Часцей выкарыстоўваюццаВікаі глабальнае права.

Тэмпература цеплавой дэфармацыі: вымяраюць дэфармацыю (або размякчэнне) узору пад пэўнай нагрузкай да пэўнай тэмпературы.

Тэмпература цеплавой дэфармацыі: возьмем стандартны шплінт у якасці прыкладу, пры пэўнай хуткасці нагрэву і нагрузцы адпаведная тэмпература змяняецца, калі прагін шплінта змяняецца на 0,21 мм.

Тэмпература размякчэння па Віке: пры пэўнай хуткасці нагрэву і нагрузцы індэнтар уводзіцца ў стандартны ўзор на глыбіню 1 мм адпаведнай тэмпературы.

Існуюць два стандарты хуткасці нагрэву і нагрузкі.


Час публікацыі: 01 жніўня 2022 г.